موضوعات پیشنهادی سمپوزیوم چهارم:
اندیشه‌ی سیاسی و اجتماعی انتقادی
پیرامون مدرسه و دانشگاه
مطالعات انتقادی شهری و محیط زیست
تاریخ و حیات فرودستان
علوم اجتماعی و شبکه‌های اجتماعی
بین‌الملل: خاورمیانه و چالش‌های افغانستان
[نا]محور نظریه انتقادی معاصر: یک درآمد کوتاه
چهار سال از برگزاری نخستین سمپوزیوم کشوری آثار دانشجویی علوم اجتماعی می‌گذرد. در طول این چهار سال، سه سمپوزیوم برگزار شده‌است که هرساله، علی‌رغم تمامی کاستی‌ها، کوشیده تا نوری تابنده بر کرختی و سستی نهاد آکادمی باشد. تلاشی که بدون در نظر گرفتن موفقیت یا شکست، به‌زعم ما شایسته‌ی تقدیر است. بنا به سنت و اصول سمپوزیوم، هرساله با توجه به برهه‌ی خاص برگزاری، محوری برای پذیرش آثار معرفی شده‌است. اصلی که البته با رویکردی نو در سمپوزیوم سوم وارد مرحله‌ی جدیدی شد که در آن، محور هر آن چیزی بود که نگارنده را به خود مشغول می‌داشت. حال در شرف برگزاری چهارمین سمپوزیوم، ما نیز کوشیدیم تا تمام هم و خواست دانشجویان را – در کنار کثرت نظری که وجود دارد- حول یک محور خاص به گردش درآوریم و امیدواریم در چشم‌انداز چنین طرحی، دریای سمپوزیوم شکل بگیرد. دریایی که مجمعی ازقطرات مختلفی است که هر کدام از سنت و مکتب خاصی به مسائل و چالش‌ها نگریسته‌اند.
امسال بنا به جلسات هیئت اجرایی و هم‌پرسی با برخی از دانشجویان، برآن شدیم که محوری واحد معرفی کنیم؛ محوری که بیش از آن که مشخص و دقیق مسائل را نشان کند، منظرگاه تحلیلی را نشان می‌دهد. این منظرگاه، افقی است که از ابتدا تا به امروز، شعله‌ی آن در قلب سمپوزیوم تپیده است. ما، هیئت اجرایی سمپوزیوم، نمی‌توانستیم دانشجویان را به سمت مکتب و جریان خاصی هدایت و صرفاً خواست خود را در سمپوزیوم دیکته کنیم. بنابراین، در تلاش بودیم محوری را معرفی نماییم که نه کثرت نظر دغدغه‌مندان را در آن نادیده انگاریم و نه هدف مشترک خود را. از این نظر، سمپوزیوم پرسپکتیوی را به ما عرضه می‌دارد که فقط با وساطت آن تعهد، مسئولیت و کنش‌ورزی را اساساً می‌توان محقق کرد. نظریه انتقادی معاصر را شاید نتوان در قالب کلمات به شکل دقیق توصیف کرد اما می‌توان اذعان کرد که این [نا]محور، همه‌ی دغدغه‌مندان حیات اجتماعی را حول یک مجمع جمع خواهد کرد. چرا که نباید فراموش کرد سمپوزیوم یک رویداد صرفاً علمی نیست، بلکه مهم‌ترین نکته‌ی این مجمع، خودِ «مجمع‌بودن» و چه بسا «مجمع‌شدن» است.